Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ...

Σὲ καθεστῶτα πνευματικῆς πτώχευσης ὅλα εἶναι ... δυνατά. Ἡ ἀνηθικότητα, ἡ ἀνωμαλία καὶ ἡ κραιπάλη ἐνδύονται «βασιλικὸν ἔνδυμα» καὶ ἀξιώνουν νὰ ἀλλοιώσουν τοὺς κανόνες εὔρυθμης λειτουργίας τοῦ πλανήτη.

Ἡ ὁλοφάνερη κατρακύλα τῆς ἀνθρωπότητας καθιστὰ ἐπιτακτικὴ πλέον τὴ θεία παρέμβαση. Στὴν γενικὴ ἀταξία ποὺ ἐπικρατεῖ σ’ ὄλον τὸν πλανήτη μόνο ὁ Θεὸς δύναται νὰ βάλει τάξη. Οἱ ἄνθρωποι κινοῦνται σήμερα σὲ θερμοκρασίες πλήρους ψύχρανσης καὶ ἐμετικῆς χαλαρότητας ἔναντι τοῦ Δημιουργοῦ. Ὡς ἐκ τούτου κάθε προσπάθεια πειθοῦς προσκρούει στὴ δαιμονικὴ ματαιότητα καὶ στὴν ἐπικρατοῦσα ψευδαίσθηση τοῦ ἐφήμερου. Ἡ σκληρότητα τῶν καρδιῶν μοιάζει ἀκριβῶς σὰν τοῦ Φαραὼ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μωϋσέως. Οἱ ἐπιστημονικὲς ἀνακαλύψεις καὶ ἡ ραγδαία ἀνθρώπινη πρόοδος ἐπιστρατεύονται προκειμένου νὰ ἐνισχύσουν τὴν ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀκριβῶς ἔπραττε καὶ ὁ Αἰγύπτιος ἄρχοντας ἑρμηνεύοντας τὶς πληγές...

Στὴν ἐνίσχυση τῆς ὁλοσχεροῦς παρέκκλισης ἀπὸ τὶς ἐντολὲς τοῦ δημιουργοῦ Παντοκράτορα προστίθενται ἡ ἐπίκληση ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἡ παρερμηνεία τοῦ νόμου τοῦ Ὑψίστου σὲ μέτρα καὶ σταθμὰ τῆς ἀντίληψης ἀτόμων, ὁμάδων ἀκόμη καὶ ὁλόκληρων ἐθνῶν. Τὸ ἁπλὸ σήμερα κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν ἀλόγιστη σύνθεση ποὺ ἐξελίχθηκε σὲ σταυρόλεξο γιὰ δυνατοὺς λύτες καὶ σὲ ἄλυτο γόρδιο δεσμό. Ἡ γενικὴ τύφλωση ἀπὸ τὰ ἀπατηλὰ φῶτα τῆς δαιμονικῆς κοσμικῆς ἐξουσίας ἔφερε τὴν ἐπικράτηση τοῦ τεκτονικοῦ δόγματος περὶ εὔκολου χρήματος καὶ δόξας, τὸ ὁποῖο προβάλλεται σήμερα ὡς ἀξίωμα στὶς κατευθυνόμενες λαϊκὲς μάζες.

Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἐπαναφορὰ στὸ φῶς τῆς γνώσεως καὶ στὴν καλὴ λειτουργία τοῦ πλανήτη γῆ προϋποθέτει τὴν ἔναρξη νέων ἀγώνων ποὺ ἐπίκεντρο θὰ ἔχουν τὸ ἐμεῖς καὶ τὴ θυσία καὶ τὴν πίστη ἢ ἐμπιστοσύνη στὴν ποθούμενη ἐπιστροφὴ σὲ ὁδοὺς δοκιμασμένες στὸ ἐγγὺς καὶ μακραίωνο παρελθόν. Ἄλλωστε ἡ ἀπότομη ἔκθεση στὸ φῶς τῆς ἀληθείας δύναται νὰ προκαλέσει ζημιὲς ἀγιάτρευτες...

Ἡ ὄμορφη γῆ σήμερα ὁμοιάζει μὲ μία πολυεθνικὴ ἐπιχείρηση σὲ καθεστὼς πτώχευσης. Ὅπως ψυχορραγεῖ καὶ σπαράσσεται μία τέτοια ἐπιχείρηση ἀπὸ τὴ μὴ ἀμφισβητούμενη καὶ ἀποδεκτὴ νομικῶς καταστροφική της πορεία ἔτσι γνωρίζει καὶ ἡ γῆ τὸν πόνο, τὴν ἀπελπισία, τὴν ἀπογοήτευση ἀπὸ τὴν πνευματικὴ πτώχευση ποὺ τεχνηέντως ἐπέβαλε ὁ ἐκπεσῶν Ἑωσφόρος. Σὲ περιπτώσεις πτώχευσης εἴθισται νὰ ἀναζητεῖται ὡς ὕστατη ἐλπίδα σωτηρίας, ὁ ἀπὸ μηχανῆς Θεὸς κατὰ τὸν Εὐρυπίδη, ὁ ἐπενδυτὴς ἐκεῖνος δηλαδὴ ποὺ θὰ ἐπαναφέρει τὴν τάξη καὶ τὴν καλὴ καὶ εὔρυθμη λειτουργία τῆς ἐπιχείρησης ἐπιλύοντας τὰ προβλήματα καὶ ἀντιμετωπίζοντας ριζικὰ τὶς αἰτίες ποὺ τὰ προκάλεσαν. Συνήθως οἱ αἰτίες τῆς πτώχευσης ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὴν προσήλωσή μας στὸ Ἐγώ, ἡ ὁποία ἀρχικὰ ἀλλοιώνει καὶ ἐν συνέχειᾳ καταρρίπτει τοὺς κανόνες λειτουργίας τοῦ Παντοκράτορα.

Ἡ ἐμμονὴ τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου νὰ λειτουργεῖ ἐγωκεντρικὰ καὶ νὰ περιστρέφεται μὲ μεγάλη ταχύτητα γύρω ἀπὸ τὸν ἐγωπαθῆ ἄξονά του προκαλεῖ μία φοβερὴ ζάλη, ἡ διάρκεια τῆς ὁποίας προκαλεῖ παραζάλη, παραλογισμό, διασάλευση τοῦ νοῦ καὶ καταλήγει σὲ καταιγίδες καὶ ἀνεμοστρόβιλους καταστροφικοὺς γιὰ τὸν ἴδιο καὶ τὸ περιβάλλον του.

Στὴ γενικὴ ἐπικράτηση τοῦ παράλογου, ὡς γίνεται κατανοητὸ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἐπικρατήσει τὸ πρέπον. Στὴ δίνη τέτοιου ἀνεμοστρόβιλου ἐκεῖνο ποὺ ἐπικρατεῖ εἶναι μόνο ἡ καταστροφή, ἡ ὁποία ἔχει ὡς κέντρο τὴν ἀδράνεια ποὺ προκαλεῖ ἡ διασάλευση τοῦ νοῦ ποὺ μὲ τὴ σειρὰ τοῦ ἀφήνει τὴν ἀτροφικὴ ψυχὴ τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου ἀπροστάτευτη σὲ πολικὰ ψύχη καὶ θερμοκρασίες ἐρήμου.

Ὡς ἐκ τούτου ὁ πτωχεύσας πνευματικὰ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι ἡλίου φαεινότερον πὼς βρίσκεται σὲ πλήρη ἀδυναμία νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι εἶναι ἀσθενής. Ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσει ὅτι παρεκκλίνει τοῦ ὑγιοῦς, τοῦ πρέποντος, τῶν κανόνων ἢ ἐντολῶν τῆς εὔρυθμης λειτουργίας του καὶ στὴν φυσικὴ ἐπέκταση αὐτῆς τῆς λειτουργίας τοῦ πάλαι ποτὲ διαμαντιοῦ τοῦ πλανητικοῦ συστήματός μας, τῆς ὄμορφης γῆς μας. Ἔτσι, ὅπως οἱ ψυχίατροι κρατοῦν σὲ μία κατάσταση καταστολῆς (ὀμηρείας) τοὺς ψυχικὰ ἀσθενεῖς κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ὁ Σατανᾶς ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπιβάλλει στὴ γῆ ἕνα γενικὸ καθεστὼς καταστολῆς, γνωστὸ καὶ οἰκεῖο σ’ αὐτὸν ὡς σκότος.

Σὲ ἕνα νοσηλευτικὸ ψυχιατρικὸ ἵδρυμα ἕνας ἀσθενῆς πίστευε πὼς εἶναι βασιλιάς, ἰσχυριζόταν ὅτι εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἄρχων τῆς οἰκουμένης ποὺ μπορεῖ νὰ ρυθμίζει τὴ ζωὴ τῶν ὑπηκόων του, ὅπως αὐτὸς ἀποφάσιζε. Εἶχε μάλιστα τὴν τάση νὰ ἐπισκέπτεται καθημερινὰ τοὺς κήπους τοῦ ἱδρύματος, νὰ φυτεύει νομίσματα καὶ νὰ μαζεύει τοὺς ὑπολοίπους τροφίμους γιὰ νὰ δώσει ὁδηγίες καὶ διαταγές. Ἂν καὶ αὐτὸς ὁ ἰδιόρρυθμος ἐξουσιαστὴς ἀποτελοῦσε μειοψηφία ἐν τούτοις ἐπικαλούμενος τὸ αὐθαίρετο δικαίωμα τοῦ ἄρχοντος πίεζε τοὺς ὑπολοίπους νὰ τὸν ἀποδεχθοῦν. Οἱ ψυχίατροι ἀναγκάστηκαν νὰ τὸν ἀπομονώσουν γιὰ νὰ ἀποφευχθοῦν τὰ χειρότερα. Ἐκεῖνος τότε ἄρχισε νὰ ἐπικαλεῖται τὰ δικαιώματα ποὺ εἶχε ὡς τρόφιμος γιὰ νὰ ζεῖ μὲ τοὺς ὑπολοίπους. Γιατί στὴν ἀπομόνωση ἀδυνατοῦσε νὰ ἐκδηλωθεῖ ἡ ἀσθένειά του. Χρειαζόταν καὶ τοὺς ἄλλους... Οἱ θεράποντες γιατροὶ ὅμως δὲν ἤθελαν νὰ ἐκθέσουν σὲ κίνδυνο τοὺς ὑπολοίπους τροφίμους καὶ μέσα ἀπὸ τὴν ἀπομόνωση κατάφεραν νὰ γιατρέψουν τὸν «βασιλιά» ἀσθενῆ...

Ἡ πτωχευμένη λοιπὸν πνευματικὰ ἐποχή μας εἶναι λογικὸ νὰ λειτουργεῖ μὲ συνθῆκες φρενοκομείου. Ἔτσι, ἡ ἀνωμαλία, ἡ κραιπάλη, ἡ παρανομία, τὸ ψεῦδος παρουσιάζονται ἐνδεδυμένα βασιλικά. Ἐπιχειρεῖται νὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ ἀναγκαία ἀπομόνωση καὶ μὲ τὴ μορφὴ ἐπιδημίας νὰ ἐπικρατήσουν. Τέτοιες ὅμως, περιπτώσεις, ὅπως ἱστορικὰ διαπιστώνουμε προκαλοῦν τὴν παρέμβαση τοῦ Θεοῦ. Ἂν ἀνατρέξουμε στὴν ἱστορία θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἡ γῆ σήμερα τείνει νὰ ἀποδεχθεῖ τοὺς κανόνες λειτουργίας τῶν Σοδόμων καὶ Γομόρρων, ἀνοίγοντας μὲ τὴν ἐπιστράτευση φθηνῶν δικαιολογιῶν κερκόπορτες ὑποτέλειας στὴν δίνη τῆς μαύρης τρύπας τοῦ Βελζεβούλ.

Μία τέτοια κερκόπορτα ἄνοιξε προσφάτως καὶ στὴν Ἑλλάδα ἕνας δημοτικὸς ἄρχων, ὁ ὁποῖος θέλησε νὰ πρωτοτυπήσει, νὰ γίνει ξακουστὸς μέσα ἀπὸ τὸ κατόρθωμά του νὰ ἐνδύσει τὴν ἀνωμαλία μὲ τὴ νομικὴ ἰσχύ. Ἴσως θέλησε μὲ τὴν πράξη του νὰ συμβάλει στὴν προετοιμασία τοῦ ἀνάλογου κλίματος γιὰ τὴν ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία μέσω τοῦ τεχνητοῦ διχασμοῦ τῆς διαταγῆς τοῦ ἀσθενοῦς Εὐρωπαίου «βασιλιᾶ» τῶν Βρυξελῶν πρὸς τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση. Διαταγὴ περὶ τῆς προστασίας τοῦ διαφορετικοῦ γενετησίου προσανατολισμοῦ, ὅπως περιγράφεται στὴν Εὐρωπαϊκὴ Μεταρρυθμιστικὴ Συνθήκη ἡ ὁμοφυλοφιλία. Στὴν ἀνωτέρω ὅμως περιγραφὴ ἐκτὸς τῆς ἀπεχθοῦς ὁμοφυλοφιλίας, δύνανται νὰ ἐνταχθοῦν καὶ ἡ κτηνοβασία, ἡ παιδεραστία καὶ ἐν γένει ἡ ἀνωμαλία ποὺ συνιστᾶ σαφέστατη παρέκκλιση τῶν ἐντολῶν τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Ἤδη, ἡ Νορβηγία, ἡ Δανία καὶ ἡ Ὀλλανδία ἔχουν εἰσέλθει σὲ δεύτερα στάδια ἀνωμαλίας δημιουργώντας οἱ δυὸ πρῶτες χῶρες μὲ τὴ βούλα τοῦ νόμου οἴκους ἀνοχῆς γιὰ κτηνοβάτες καὶ προϋποθέσεις ἀποδοχῆς τῆς παιδεραστίας ἡ τρίτη χώρα.

Εὐτυχῶς ὅμως διαπιστώνεται πὼς ὁ Παντοκράτωρ ἔχει πλέον μηδενικὴ ἀνοχή. Αὐτὸ σημαίνει γιὰ τοὺς παροικοῦντες τὴν Ἱερουσαλὴμ πὼς ἡ Ἀτλαντίδα τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ σύγχρονο ἄνθρωπο θὰ ἐξαφανισθεῖ ὥστε ἡ γῆ ἀπὸ τσουκνίδα ποὺ ἔχει καταντήσει νὰ ξαναγίνει τριαντάφυλλο. Αὐτὸ βοᾶ ὁ οὐρανὸς καὶ τὸ μήνυμα τοῦτο μεταφέρουν σ’ ὅλη τὴ γῆ οἱ Ἄγγελοι.

Συντάκτης: Δ. ΜΑΚΡΗΣ

Πηγή: ΑΚΤΕ ΙΟΥΝΙΟΣ 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: